Nama sebenarnya ialah Abu Abdullah Ahmad bin Muhammad bin Hanbal bin Hilal bin Asad al Marwazi asy Syaibani. Beliau lahir di Baghdad, pada 164 Hijrah. dan juga merupakan anak murid Imam Syafie RA dalam bidang fiqh.
Beliau pernah berhijrah mencari ilmu ke Kufah, Basrah, Mekah, Madinah, Yaman, Syam dan Jazirah. Beliau juga pernah menuntut ilmu daripada Imam Bukhari RA ( 104 – 183 Hijrah ), dan menjadi ulama dalam bidang Hadis berkat daripada mendampingi Imam Bukhari.
Beliau pernah menuntut ilmu daripada lebih 100 orang syeikh. Beliau juga mempunyai hafalan yang kuat, dan telah menghasilkan kitab Musnad yang mengandungi 40 000 Hadis. Di sana, terdapat beberapa kalam-kalam ulama’ berkenaan beliau.
Antaranya, Ibrahim al Harbiy :
رَأَيْتُ أَحْمَدَ ، كَأَنَّ اللهَ قَدْ جَمَعَ لَهُ عِلْمَ الأَوَّلِيْنَ وَالآخِرِيْنَ
Aku melihat Imam Ahmad, seolah-olah Allah telah menghimpunkan padanya ilmu daripada permulaan sehingga akhirnya
Imam Syafie berkata sewaktu berhijrah meninggalkan Baghdad, pergi ke Mesir,
خَرَجْتُ مِنْ بَغْدَادَ ، وَمَا خَلَّفْتُ فِيْهَا أَفْقَهُ ، وَلاَ أَوْرَعُ وَلاَ أَزْهَدُ وَلاَ أَعْلَمُ مِنَ الإِمَامِ أَحْمَدِ ابْنِ حَنْبَل
Aku keluar daripada Baghdad, dan apa yang aku perolehi di sini lebih faqih. Aku tidaklah wara’, tidak juga zuhud, juga tidak lebih alim berbanding Imam Ahmad
Beliau juga pernah diseksa dengan kejam disebabkan masalah “Penciptaan al Quran” pada zaman Khalifah al Ma’mun, al Mu’tashim dan al Wathiq. Ketika itu, isu tersebut merupakan fitnah terbesar, yang mengatakan bahawa al Quran itu makhluk. Beliau adalah orang yang lantang bersuara menolak fitnah tersebut, dan akhirnya beliau diuji dengan siksaan yang kejam, untuk memelihara kesucian al Quran.
Ibnu al Madini berkata :
إِنَّ اللهَ أَعَزُّ الإِسْلاَمَ بِرَجُلَيْنِ : أَبِي بَكْرٍ يَوْمَ الرِّدَّةِ ، وَابْنِ حَنْبَل يَوْمَ الْمِحْنَةِ
Allah telah mengagungkan Islam dengan dua orang pemuda, iaitu Saidina Abu Bakar ketika Peristiwa Murtad, dan Imam Ahmad ketika Peristiwa Ujian (fitnah penciptaan al Quran)
Beliau wafat pada Bulan Rabi’ul Awwal 241 Hijrah.
Beliau pernah berhijrah mencari ilmu ke Kufah, Basrah, Mekah, Madinah, Yaman, Syam dan Jazirah. Beliau juga pernah menuntut ilmu daripada Imam Bukhari RA ( 104 – 183 Hijrah ), dan menjadi ulama dalam bidang Hadis berkat daripada mendampingi Imam Bukhari.
Beliau pernah menuntut ilmu daripada lebih 100 orang syeikh. Beliau juga mempunyai hafalan yang kuat, dan telah menghasilkan kitab Musnad yang mengandungi 40 000 Hadis. Di sana, terdapat beberapa kalam-kalam ulama’ berkenaan beliau.
Antaranya, Ibrahim al Harbiy :
رَأَيْتُ أَحْمَدَ ، كَأَنَّ اللهَ قَدْ جَمَعَ لَهُ عِلْمَ الأَوَّلِيْنَ وَالآخِرِيْنَ
Aku melihat Imam Ahmad, seolah-olah Allah telah menghimpunkan padanya ilmu daripada permulaan sehingga akhirnya
Imam Syafie berkata sewaktu berhijrah meninggalkan Baghdad, pergi ke Mesir,
خَرَجْتُ مِنْ بَغْدَادَ ، وَمَا خَلَّفْتُ فِيْهَا أَفْقَهُ ، وَلاَ أَوْرَعُ وَلاَ أَزْهَدُ وَلاَ أَعْلَمُ مِنَ الإِمَامِ أَحْمَدِ ابْنِ حَنْبَل
Aku keluar daripada Baghdad, dan apa yang aku perolehi di sini lebih faqih. Aku tidaklah wara’, tidak juga zuhud, juga tidak lebih alim berbanding Imam Ahmad
Beliau juga pernah diseksa dengan kejam disebabkan masalah “Penciptaan al Quran” pada zaman Khalifah al Ma’mun, al Mu’tashim dan al Wathiq. Ketika itu, isu tersebut merupakan fitnah terbesar, yang mengatakan bahawa al Quran itu makhluk. Beliau adalah orang yang lantang bersuara menolak fitnah tersebut, dan akhirnya beliau diuji dengan siksaan yang kejam, untuk memelihara kesucian al Quran.
Ibnu al Madini berkata :
إِنَّ اللهَ أَعَزُّ الإِسْلاَمَ بِرَجُلَيْنِ : أَبِي بَكْرٍ يَوْمَ الرِّدَّةِ ، وَابْنِ حَنْبَل يَوْمَ الْمِحْنَةِ
Allah telah mengagungkan Islam dengan dua orang pemuda, iaitu Saidina Abu Bakar ketika Peristiwa Murtad, dan Imam Ahmad ketika Peristiwa Ujian (fitnah penciptaan al Quran)
Beliau wafat pada Bulan Rabi’ul Awwal 241 Hijrah.
0 comments:
Post a Comment